INSTALACJA ELEKTRYCZNA

Instalacja elektryczna – część sieci niskiego napięcia stanowiąca układ przewodów w budynku wraz ze sprzętem elektroinstalacyjnym, mający początek na zaciskach wyjściowych wewnętrznej linii zasilającej w złączu i koniec w gniazdkach wtyczkowych, wypustach oświetleniowych i zainstalowanych na stałe odbiornikach energii elektrycznej. Służy do dostarczania energii elektrycznej lub sygnałów elektrycznych  do odbiorników.
 
Instalacja elektryczna niskonapięciowa jest zespołem urządzeń elektrycznych o skoordynowanych parametrach technicznych, napięciu znamionowym do 1000 V prądu zmiennego i 1500 V prądu stałego, przeznaczona do doprowadzania energii elektrycznej z sieci rozdzielczej do odbiorników.
 
Instalacja elektryczna w budynku mieszkalnym składa się z układu zasilania niskiego napięcia, obejmującego:
  • przyłącze i złącze kablowe,
  • tablicę rozdzielczą,
  • piony i linie zasilające,
  • instalację odbiorczą,
  • odpowiednią liczbę obwodów.
Instalacja taka obejmuje nie tylko przewody i kable elektroenergetyczne, urządzenia zabezpieczające i przyrządy łączeniowe, zabezpieczające, ochronne, sterujące i pomiarowe wraz z ich obudowami i konstrukcjami wsporczymi, lecz także rezerwowe źródła energii elektrycznej, takie jak baterie akumulatorowe, urządzenia bezprzerwowego zasilania oraz zespoły prądotwórcze, wraz z instalacjami przynależnymi do tych urządzeń.


Podział instalacji:

Podział instalacji elektrycznych ze względu na rodzaj zasilanych odbiorników:
  • instalacja oświetleniowa
  • instalacja siłowa

Podział w zależności od miejsca występowania instalacji dzieli się na:
  • instalacja elektryczna nieprzemysłowa
  • instalacja elektryczna przemysłowa

Zależnie od przewidywanego czasu użytkowania instalacji wyróżnia się:
  • instalacje elektryczne stałe
  • instalacje elektryczne prowizoryczne (tymczasowe)